Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Tipos | sistema d'escritura logográficu, sistema d'escritura natural y alfabetu de caxa única |
---|---|
Llingües | Chinu clásicu |
Dates | sieglu V |
Orixe | República Popular China, Ḥong Kong, Macáu, Taiwán, Filipines, Estaos Xuníos y Singapur |
Basáu en | escritura clerical china (es) |
ISO 15924 | Hant (502) |
Direición del testu | d'izquierda a derecha |
El chinu tradicional (繁體中文 / 繁体中文 fántǐ zhōngwén) ye'l chinu escritu con carauteres tradicionales. Dende'l procesu de simplificación de los carauteres chinos lleváu a cau pol Gobiernu de la República Popular China na segunda metá del sieglu XX, esisten dos sistemes d'escritura estándar pal chinu. Metantu que na China continental úsase'l chinu simplificáu, el chinu tradicional entá s'usa en Taiwán, Ḥong Kong y Macáu y tamién nos Estaos Xuníos y en dellos países d'América, Europa y l'Asia-Pacíficu u esisten comunidaes d'estraxeros descendientes de chinos.
Los caráuteres tradicionales denómense davezu fántǐzì (繁體字 / 繁体字), que lliteralmente quier dicir "carauteres de mena complexa". Especialmente en Taiwán, dalgunes persones consideren que los carauteres tradicionales nun son "complexos", sinón que son los carauteres correutos u ortodoxos, polo que prefieren el términu zhèngtǐzì (正體字, 正体字), que quier dicir "carauteres de mena correuta". El términu xeneral n'Occidente "carauteres tradicionales" ye muncho más acertáu, al nun tener les connotaciones negatives nin positives de los dos términos chinos.